Osiedle Paprocany rozwijało się przy powstałej w 1703 roku hucie żelaza i należało do parafii św. Marii Magdaleny w Tychach. W 1935 roku zaczęto budować kościółek jako pomnik poległych powstańców, którzy w Paprocanach 16 sierpnia 1919 stoczyli zwycięską bitwę. Kościółek ten został poświęcony 13 października 1937 pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. 1 maja 1946 utworzona została samodzielna stacja duszpasterska (kuracja) Cielmice - Paprocany.
W dekrecie erekcyjnym napisano: "Siedzibą kuracji są na równych prawach tymczasowe kościoły pw. Najświętszego Serca Jezusowego w Paprocanach i św. Jana Chrzciciela w Cielmicach. Z chwilą wybudowania nowego kościoła, przechodzi siedziba na nową świątynię."
Parafię w Paprocanach erygowano 28 maja 1957 roku. W związku z powstaniem licznych osiedli, na miejscu wspomnianego kościółka wybudowano w latach 1972 - 1973 większy kościół, zachowując tytuł Najświętszego Serca Pana Jezusa. Budowę tę podjął ks. prob. Franciszek Resiak. Projektantem był inż. Adrian Szendzielorz. On też, razem z artystą plastykiem Franciszkiem Gielem, zaprojektował wystrój wnętrza. Poświęcenia dokonał 10 czerwca 1973 biskup katowicki Herbert Bednorz.
W 1980 ks. prob. Franciszek Resiak został przeniesiony do Żwakowa z misją budowy kościoła Ducha Świętego, zaś do parafii paprocańskiej został skierowany z Goczałkowic Zdroju ks. prob. Leon Pawełczyk.
W 1983 roku odłączono od parafii paprocańskiej ok. 16 tys. wiernych i przydzielono do nowo erygowanej parafii św. Krzysztofa, a w 1984 ok. 4 tys. do parafii św. Maksymiliana Kolbego i w 1989 do nowej parafii bł. Karoliny ok. 12 tys. oraz w 1996 do nowo erygowanej parafii św. Franciszka i św. Klary ok. 6,5 tys. wiernych.
Obecnie parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa liczy 3,8 tys. mieszkańców. W dniach 6 - 7 maja 1997 roku parafia przeżywała Peregrynację Obrazu Matki Boskiej Jasnogórskiej. Na spotkaniu Duszpasterskiej Rady Parafialnej przygotowującym peregrynację pojawiła się myśl, aby ufundować dla kościoła nowe dzwony.
W czerwcu 1998 roku Parafia przeżywała Jubileusz 25-lecia Poświęcenia Kościoła. Uroczystościom przewodniczył, w imieniu Ks. Arcybiskupa, Ks. Prałat Stefan Cichy, Wikariusz Generalny i Ks. Dziekan Kanonik Franciszek Resiak. Od 1 sierpnia 1998 roku, Ks. Arcybiskup Damian Zimoń skierował dotychczasowego proboszcza Ks. Pawełczyka na emeryturę, a administratorem wyznaczył Ks. Michała Czaję, dotychczasowego wikarego parafii św. Wojciecha w Mikołowie.
Z dniem 11 lipca 1999 roku, dekretem Ks. Arcybiskupa, Ks. Michał Czaja został mianowany proboszczem parafii.
Staraniem ks. Michała kościół został gruntownie wyremontowany, podniesiono dach kościoła, zainstalowano nowe oświetlenie oraz system wentylacyjny. W bocznych oknach pojawiły się kolejne witraże. Zainstalowano także nowe organy.
Z dniem 30 lipca 2023 nastąpiła zmiana na urzędzie proboszcza, albowiem ks. Michał Czaja, osiągnąwszy wiek emerytalny, złożył rezygnację przepisaną prawem kanonicznym. Na urzędzie proboszcza zastąpił go ks. Tomasz Maciąg.
Funkcję tę pełni do dzisiaj.
W niedzielę, 1 lutego 2015 roku, o godz. 12.30 odbyła się Msza św. za naszego Parafianina, kandydata na ołtarze, + Ks. Pawła Kontnego, w 70. rocznicę męczeńskiej śmierci.
Ks. Paweł Kontny urodził się 29 czerwca 1910 roku w Paprocanach, z rodziców Jakuba i Jadwigi z domu Czardybon.
W niedzielę, 19 stycznia 2014, odbyło się otwarcie wystawy „August Hlond – prymas czasu narodowych wyborów". (załącznik)
W hołdzie Bohaterom Paprocańskiej Ziemi
W miejscu, z którego 16 sierpnia 1919 r. wyruszyli Powstańcy do zwycięskiej bitwy wybudowano kościół na cześć poległych w Powstaniach Śląskich i I. wojnie światowej, który poświęcono 17.10.1937 r.
W 75. rocznicę tego wydarzenia, pomni bohaterskich czynów tych, którzy byli gotowi oddać życie swoje za powrót Górnego Śląska do Polski, oddaliśmy hołd i szacunek Bohaterom paprocańskiej ziemi oraz wszystkim, którzy dążyli do umocnienia katolicyzmu i polskości na tym terenie.
"Konstanty Wolny - Polak, Ślązak, Patriota" (załącznik)